Zwartsluis - Vollenhove (13 km)

Gelopen op dinsdag 8 november 2016 met Emmeke (route)

De mist hangt boven Zutphen als ik over de spoorbrug ga. En ook in Zwolle is het nog lang niet helder. Onze hoofden ook niet, maar dat hindert niet.
Het is alweer twee maanden geleden dat we in Giethoorn in de fluisterboot strandden. Vandaag spelen we op safe en doen een halve etappe van de weekendwandeling rondje Vollenhove. Met mogelijkheden om op de bus te stappen als de blessure weer zou gaan opspelen.

We lopen langs rietgedekte boerderijen met typische patroondeuren. Die van Evert van Benthum vinden we toch niet. In Sint Jansklooster is alles dicht (behalve Tioga Tours). Een wc-stop bij de huisartsenpraktijk is dan een uitkomst.
Ook geen koffie bij de Meespot, waar vroeger de stoomtram halt hield.

Zelfs in Vollenhove is bijna alle horeca dicht: vanaf heden op dinsdag gesloten. Gelukkig is de snackbar/ café wel open en daar is het warm. De radio schalt er reclames.  Ook de B&B De Plattenburg is nog dicht. De dochters vragen ons om over een half uur terug te komen. Prima, want we zijn ook eerder dan afgesproken. Dus doen we nog een rondje dorp. Vroeger lag dit aan zee. En als bisschopszetel was het de belangrijkste plaats van heel Noord-Oost Nederland! De verscholen tuinen van van Marxveld (het hek opent zich..) zijn ook een mooi plekje.

Onze B&B is een Havezathe, dus alleen daarom al heel bijzonder. Het staat nu te koop.. We hebben er een prima overnachting. Eerst gaan we een vette hap eten bij de snackbar en terug in de B&B lukt het ons de TV aan te krijgen. De verwarming kost iets meer moeite... We kijken nog even een vreselijk TVprogramma: Baby te huur.

Slapen met sokken en sloffen aan!

Vollenhove - Genemuiden (14 km)

Gelopen op woensdag 9 november 2016 met Emmeke (route)

Verse jus en afgebakken broodjes, na een klop op de deur.
In het schemerdonker verlaten we Vollenhove, na bij de bakker bolletjes te hebben gekocht en een echte Venose koek (Venose= Vollenhoofse). De Bisschopsstraat hebben we nu al 6 keer gelopen, tijd om het stadje te verlaten. Nu via Havezathe den Oldenburg. Het park is in mooie herfstkleuren. Vandaag ietsjes meer zon dan het grijze gisteren.

Een stuk langs een provinciale weg is minder. Ganzen vliegen alweer over. We hebben de wanten aan. Het waait, ook langs het Zwarte Water. Hier is de eerste sluis gebouwd bij de inpoldering van de NoordOostpolder. het bordje Welkom in Flevoland laten we rechts liggen. We gaan het graspad op.
Een eenzaam schaap holt weg voor ons uit en glibbert twee maal uit door de modder. Moeten we hem keren??

Het veerpontje van Genemuiden zet ons naar de overkant. Mannen in klompen onder een afdakje wachten ons op.Ook hier is alles gesloten. Geen gezellige lokale herberg. Allen de Delifrance naast de Hema. Die dan maar. Om lunchtijd sluiten we onze tweedaagse al af. Met het maken van een fake selfie.

Nog even dwalen naar de bushalte langs een zwarte-hoedjeswinkel. Hier gaan we volgnede keer niet overnachten. Dat doen we liever in Zwartewater. In de bus terug maken we plannen hoe we voortaan te hulp kunnen schieten bij schapen in nood. De chauffeur kijkt verontrust in zijn achteruitkijkspiegel.

Regenspatten zijn ondertussen zichtbaar op de busruiten, maar wij hadden geen drup tijdens onze wandeling! Onderweg naar huis plenst het.
Volgende tweedaagse etappe eind januari met sneeuw??

Elspeet- Vierhouten ( 8 km)

Gelopen op donderdag 10 november 2016 met Wendeline ( stukje van deze route)

Op korte termijn afgesproken. Ook al heb ik net twee dagen gelopen. Ik ben toch onderweg naar een middagcursus Zwolle, dus kan best een ochtendwandeling doen op de Veluwe. En Wen wil wandelen!
En ik altijd. Dus verzamelen we bij een hotel in Vierhouten. De kilometers vanaf de A50afsloag Vaassen tot an Vierhouten rijd ik alleen door een mistig oranje bos. Geweldig!

Met 1 auto rijden we door naar Elspeet. Er is markt, want er staat een groentekraam.Wen rondt haar telefoongesprek af en we gaan op pad. De route loopt over de heiige hei. We komen een paar mountainbikers tegen. Verder niks. Zalig. De Veluwe is in elk jaargetijde mooi!

Gennep - Afferden ( 9 km)

Gelopen op donderdag 3 november 2016 met Sonja (route)

Vandaag doen we een etappe die ik ruim vijf jaar geleden ook liep. Toen was het mijn eerste officiële etappe van een Lange Afstands Wandelpad. Ik schat dat ik in de tussentijd meer dan 3000 kilometer heb afgelegd op LAW's en streekpaden in Nederland. Wie had dat gedacht..

Het is even zoeken naar een parkeerplaats voor de auto waar we langer dan 2 uur mogen parkeren. Eenmaal gevonden lopen we gauw op de route. Het gemeentehuis van Gennep zien we alleen vanuit de verte. Eerste herkenningspunt is de stoomlocomotief.
Daarna door een woningwijk en dan laten we Gennep achter ons en duiken we het bos in. De Vlaamse Gaai waarschuwt alle vogels dat er vreemd volk aan komt.

Een enkele paddenstoel, veel spinnenwebben met dauw (het mistte vanmorgen vroeg). Blaadjes in alle kleuren. Een oranje tapijt, maar toch ook nog aardig wat aan de bomen. Sonja spijkert mijn bomenkennis weer een beetje bij. Ik weet nu het verschil tussen een Amerikaanse en Duitse (Hollandse?) eik.

Natuurterrein Het Quin ligt er weer paradijselijk bij. Tenminste, als je je neus dichthoudt, want de geiten bij het eerste klaphek meuren. De hei is nu uitgebloeid, maar toch mooi, met goudgele pluimen ertussen. In de verte aan de waterplas grazen runderen.

Bij Wim en Anja staat de koffie met appelgebak weer klaar. Anja laat ons in de woonkamer binnen, waar het haardvuur knispert. We kiezen voor de soep met tosti. Even later belt een andere wandelaar aan. Het is een man die het Pieterpad aan een stuk door loopt. Op zich vind ik dat al frappant, want toen ik hier in 2011 was, ontmoette ik op deze plek ook een man die dat deed.
Nog bijzonderder wordt het wanneer hij vertelt over de aanleiding van zijn reis. Hij vertelt dat hij met alleen zijn rugzak is overgevlogen uit Canada om het Pieterpad te lopen. Hij is van oorsprong Nederlander, maar woont al dertig jaar in Montreal. Drie maanden geleden is zijn leven op zijn kop gaan staan. Helemaal onverwacht is zijn vrouw overleden. Nog maar drie maanden geleden. Nu wandelt hij dus het Pieterpad.
De man uit Montreal. We geven hem een (inmiddels) warme hand wanneer we ieder ons weegs gaan.

Voor ons is dat nog maar tien minuten. Want waar we hem het pontje op zien lopen, stappen wij in bus 83 die ons terugbrengt naar Gennep.