Gelopen op vrijdag 6 september 2013 (route)
Na het Streekpad Nijmegen en het Maas- en Peelliniepad vandaag gestart met het Utrechtpad. Dus weer de rood-geel markering zien te vinden in de binnenstad. De dag begint nog maar net in het centrum van Utrecht. Ochtendzon in de gracht, terrassen worden opgebouwd en winkels gaan net open. Of de winkel blijft dicht, omdat de eigenaar liever naar het strand gaat..
 |
| De Dom |
Er is een tropische dag beloofd, waarna het weer dit weekend zal gaan kelderen. Omdat ik toch graag met zon foto's maak, en omdat ik toch in Utrecht moet zijn vanmiddag, waag ik het erop en hoop dat deze etappe genoeg schaduw heeft om het wandelen aangenaam te blijven vinden.
Een stuk stad doorkruisen vind ik ook altijd leuk, en zeker als de stad ontwaakt. Studenten op de fiets richting college, ronddwalende toeristen, de vuilnismannen die hun werk doen, en daar loop ik dan rustig met fototoestel en gids langs heen te kuieren. Deze etappe is jarenlang een NS-wandeling geweest en ik heb hem twintig jaar geleden twee keer gelopen.
 |
| Lily Conemans |
Bij het Ledig Erf moet ik even zoeken, maar een fietser uit Bunnik helpt me op de goede weg. Over het jaagpad langs de Oude Rijn, waar vroeger paarden de trekschuiten trokken. Er staat nog een jaagpaal met informatiepaneel: Hier komt de uitdrukking vandaan: Langzaam aan, dan breekt het lijntje niet..
 |
| in de buurt van Laan van Maarschalkerweerd |
 |
| jaagpaal |
 |
| Jaagpad langs de Kromme Rijn |
Ik loop niet langzaam, want moet om half 2 in de stad
terug zijn. Maar ik heb net genoeg tijd voor een kopje koffie naast Stay
Okay Bunnik, waar ik als veertienjarige al logeerde. Er zijn veel
recreanten in dit gebied. Ondanks de broeiende hitte, zijn er
hardlopers. En ook gezellig wat kano-ers op de Kromme Rijn
 |
| Terrasje De Veldkeuken Bunnik |
 |
| Jaagpad langs Kromme Rijn |
 |
| Bunnik |
.
Bij de burg in Bunnik poseert een trouwpaar. Altijd leuk. Daar kan ik ook wel een fotoserie van gaan maken. Want op het streekpad Nijmegen, het Trekvogelpad en het Maarten van Rossumpad passeerde ik ook al bruidsparen. Het Pieterpad kan ik me niet zo herinneren. Uitendelijk hol ik de laatste kilometer naar station Bunnik, maar heb dan toch de trein de ik hebben wilde. Het was weer puur genieten. Ik heb zin in de rest van het pad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten