AAN HET LOPEN
LAW 14 Groot Frieslandpad (gelopen: Bergen aan Zee - Nieuwe Niedorp)
LAW 8 Zuiderzeepad (nog te lopen: Afsluitdijk)
SP 6 Drenthepad (gelopen: Beilen - Orvelte)
SP 9 Westfriese Omringdijk (gelopen: Hoorn - Wervershoof)
SP 15 Oosterscheldepad (gelopen: Kruiningen- Bruinisse)
SP 18 Biesboschpad (gelopen: Geertruidenberg - Werkendam)
SP 19 Elfstedenpad (gelopen: Oenkerk - Molkwerda en Workum- Bolsward)
Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam, gegarandeerd onregelmatig (gelopen: Amstelveen - Arena, in Noord, Oud-West en van Erasmuspark tot De Nieuwe Meer)
Trage Tochten Utrecht (gelopen: nr 1, 2, 3, 7, 8, 9, 11, 12 en 14)
Trage Tochten Veluwezoom (gelopen: nr 4, 8 en 9)
Trage Tochten Utrechtse Heuvelrug (gelopen: 3, 4, 5, 7, 13 en 15)
Walk of Wisdom (gelopen: Stevenskerk- Nederasselt)

AFGELOPEN
LAW 1-1 Friese Woudenpad (2021-2022)
LAW 1-2 Pionierspad (2020-2021)
LAW 1-3 Floris V pad (2016-2018)
LAW 2 Trekvogelpad (2012-2013)
LAW 3 Marskramerpad (2014)
LAW 4 Maarten Van Rossumpad (2011-2013)
LAW 5-1 Nederl. Kustpad Hoek v Holland - Sluis (2017-2018)
LAW 5-2 Nederl. Kustpad Hoek v Holland- Den Helder (2013)
LAW 5-3 Nederl. Kustpad Stavoren - Bad Nieuweschans (2020-2022)
LAW 6 Grote Rivierenpad (2012- 2014)
LAW 7 Pelgrimspad (2015-2016)
LAW 9-1 Pieterpad (2011-2012)
LAW 9-2 Pieterpad (2011-2012)
LAW 10 Noaberpad (2019-2023)
LAW 11 Grenslandpad (2018-2020)
LAW 12 Overijssels Havezatenpad (2016-2017)
LAW 13 Hertogenpad (2014- 2015)
LAW 15 Westerborkpad (2017-2019)
LAW XVI Romeinse Limespad (2018-2021)
LAW 17 Waterliniepad (2017-2021)

SP 1 Streekpad Winterswijk, Scholtenpad (2020)
SP 3 Streekpad Nijmegen (2011)
SP 4 Waddenwandelen Schiermonnikoog (2014), Texel (2017-2018) en Vlieland (2019) en Terschelling (2020-2022)
SP 5 Brabants Vennenpad (2016-2018)
SP 7 Krijtlandpad (2021)
SP 8 Graafschapspad (2016-2019)
SP 9 Stelling van Amsterdam (2018-2019)
SP 10 Maas-Niederrheinpad (2013-2016)
SP 11 Hanzestedenpad (2013-2016)
SP 12 Groene Hartpad (2015-2018)
SP 13 Utrechtpad (2013- 2014)
SP 14 Maas-en Peelliniepad (2013)
SP 16 Veluwe Zwerfpad (2014- 2017)
SP 17 De Brabantse Wal (2020-2021)
SP 21 Betuwepad (2022-2023)
Wandelen buiten de binnenstad van Nijmegen, Urban Walking-serie Gegarandeerd Onregelmatig (2020)
Trage Tochten Nijmegen (2020-2022)

NOG TE LOPEN
SP 2 Twentepad
SP 4 Waddenwandelen Ameland en Borkum
SP 20 Noardlyke Frieske Woldenpad

maandag 19 september 2011

Gennep - St Jansberg (6 km)

Alleen gelopen op zaterdag 17 september 2011

Het kriebelt om te gaan lopen. En daarom ga ik toch een keer alleen op pad. Ik kies een stukje Pieterpad dicht in de buurt. Op de kaart is het zo'n saaie route, dat ik dat geen ander aan zal doen. Het is vier kilometer rechtdoor, dan linksaf en dat pad vervolgens twee kilometer volgen. Dan houd ik voor een volgende keer mooi acht kilometer over van Groesbeek naar de St Jansberg.

Vanwege de busaansluiting kom ik uit op een traject dat loopt van zuid naar noord.
Wat kun je doen op zaterdagmorgen voor 10 uur? Vandaag signaleer ik:
1. uitslapen
2. naar het voetbalveld
3. naar de bouwmarkt
4. naar de hondenschool
5. racefietsen


En ik ben de enige die wandelt!  Schijn bedriegt. Want ook met maar 1 bocht  kan een verhard wandelpad van 6 kilometer afwisselend zijn. Het loopt langs boerderijen. Al bij de eerste boerderij staat een kistje appels gastvrij op de stoep. Ik moet echt nog leren om proviand thuis te laten. Maar ja, dat zit er van huis uit in: altijd fourage in je bagage. Heerlijk om in de stille ochtend rustig te kuieren en diverse dieren te spotten: ganzen, zwaluwen, varkens, paarden, koeien en een fazant! Steeds heb ik uitzicht op het Reichswald. Het ligt direct aan de grens, op heuvels.

Reichswald



Het laatste huis voor de grens heeft een vrolijke tuin met felgekleurde bloemen. Ik knik vriendelijk naar de vrouw die in de keuken achter het aanrecht staat. Een groepje fietsers is neergestreken op twee picknicktafels die aan de rand van het Reichswald staan. Wat een mooie plek voor koffie uit de thermoskan. Helaas heb ik dat niet meegesleept. Ik loop rustig door over het grenspad en zowaar komt me een enkele wandelaar tegemoet. Dat moet haast wel een Pieterpadganger zijn. Hier in de buurt loopt wel ook het streekpad Nijmegen, waarvan ik het routeboekje  al in huis heb.

grenspaal


Aan mijn rechterkant waait het in het bos. Gekraak van vallende takken en scharrelende vogels. De eerste tekenen van de herfst zijn zichtbaar: bruin- en roodkleurend blad. Nog geen paddenstoelen. Aan de linkerkant hoor ik in de verte het gejoel en gejuich vanaf sportvelden van Millingen. Zou Vera's team op dit moment ook scoren?

Bij restaurant de Diepen buig ik van het Pieterpad af om 2 kilometer terug te lopen naar de bushalte van Veolia. Bij de halte zit een heerlijke bakker, dus met verse broodjes ben ik om half 1 weer thuis. Hoe zalig kan een weekend beginnen.

maandag 5 september 2011

Groningen- Zuidlaren (21 km)

Gelopen met Wendeline 4 september 2011


Nog voor negenen lopen we door de stille straten van Groningen richting station.

Een heerlijk ontbijtje achter de kiezen met vers fruit (bramen uit de stadstuin), en geitenkaas mee in het lunchpakket. Zeker weten: dit wordt weer een genietdag. Wel de regenjas bovenin de rugzak gestopt, want het is broeierig warm. Vannacht heeft het geplenst. We hoorden nog lang lawaai op straat, cafégeluiden. Het zware pitjesbrood hebben we vriendelijk achtergelaten bij de gastvrouw. Het paste echt niet in de rugzak.


We lopen het spoor over en dan zuidwaarts langs het Hoornsdiep, dat later Noord-Willemskanaal heet.  Op deze zondagmorgen aan de rand van de stad zijn er allerlei sportievelingen: roeiers, fietsers, joggers en vissers.

Paterswoldse Meer

En als we ter hoogte van het Paterswoldsemeer komen zijn er al heel veel zeilbootjes in zicht. We wandelen nog steeds prima. Geen klachten, geen pijntjes, in hetzelfde tempo. Omdat er op dit gedeelte geen zijpaden zijn, kunnen we de volle aandacht hebben voor al het moois om ons heen. Wat zo leuk is, is dat er her en der iets te koop aan de kant van de weg staat. Pompoenen, jam, honing, peren, appels en zelfgemaakte 3D-kaarten. Dat hebben we gisteren ook veel gezien.

Inmiddels vordert het Pieterpad, zoals blijkt uit deze (ook dikwijls gefotografeerde) paal.




Omdat de lucht nu toch wel erg dreigend is, maken we maar een korte koffiestop. Bij een paviljoen voor vissers Sassenhein. Het landschap wordt nu anders. Meer bomen/bos, en zelfs een klein stukje hei. We naderen dan ook Drenthe.


In een modderig bos (door de plensbuien van vannacht) raken we even de weg kwijt. Het is helas niet slim om daar stil te staan om op de kaart te kijken. Tientallen muggen hebben de ochtend van hun leven: vier sappige kuiten die op hun pad komen. Njammie.



De volgende stop is dan ook een azaronstop. En tevens lunchstop op een bankje met voor ons een maisveld en achter ons een restaurant. We voelen er drie minispatjes regen. Dus lopen maar lekker door. Twee vriendinnen lopen met de tent op de rug het Pieterpad van Zuid naar Noord. Al pratend (want al loop je 1 dag, of je loopt er 3, uitgekletst raken we toch niet) zijn we bijna in Drenthe, maar missen we de afslag naar het meest noordelijk gelegen hunebed van Nederland, de G1. Even later zou er volgens de beschijving ook nog eentje moeten zijn. Helaas blijkt dit inmiddels privéterrein. Dan moeten we voor de ultieme Drenthe-ervaring wachten tot we etappe 4 gaan doen. Daar loop je écht langs een hunebed (zegt het boekje). Maar ook deze paarden vinden we erg Drents.

Zuidlaren in aantocht

Nu eindigt de etappe in Zuidlaren. Op de Brink staat het gemeentehuis, waar C en J zijn getrouwd, zes weken voor de geboorte van Margot.

Zuidlaren gemeentehuis

Wen en ik deden er een bruiloftsstukje in de vorm van een sprookje. Nu is het druk bij de bushalte. Staat men te wachten op een huifkar? Of is het een teken dat de bus snel komt? Jawel. Binnen een half uur zijn we via de snelweg terug in Groningen. Het blijft een rare hobby, dat wandelen. Je loopt uren lang, en vliegt daarna met bus of trein weer razendsnel naar je vertrekpunt. Die vertragende factor is juist de charme van het wandelen. Ondertussen kan het mij niet kort genoeg duren, of ik mag weer een volgende etappe in de agenda vastleggen. Van mijn tenen heb ik totaal geen last. Raken mijn wandelschoenen nu pas goed ingelopen? Ik hoop het. Op de terugweg bedenk ik wie ik voor welke etappe mee kan vragen. Wendeline wil in elk geval graag verder Drenthe in met etappe 4 en verder!

Winsum- Groningen (19 km)

Gelopen met Wendeline op 3 september 2011

De gastvrouw heeft zich verslapen, maar haar vijf poezen zijn wel wakker als wij naar beneden stommelen. Ze verontschuldigt ze herhaaldelijk, en lucht haar hart over de dingen die haar 's nachts doen piekeren.  Ze vindt afleiding bij een nachtelijke radio-praatprogramma. Ze prijst de presentator/interviewer die bellers zo goed te woord staat en ook netjes kan afkappen. Dat brengt mij op Sleepless in Seattle, en dat brengt haar vervolgens op op haar favoriete film 'Pas si méchant que ca' , die ze in de zeventiger jaren met haar wijlen man (docent Frans) keek.  De videoband heeft ze per ongeluk gewist. Ik neem me voor thuis eens te kijken en rond te vragen..

Ze knapt zichtbaar op door het gezamenlijk ontbijt en het gezellige gesprek. Het runnen van een B&B via Stichting Vrienden op de Fiets (waar ik op aanraden van J vorige week lid van ben geworden) is voor haar denk ik vooral de ontmoeting met anderen. Mannen alleen "doet ze ook". Andere alleenstaande vrouwen doen dat niet altijd in het dorp. "Maar ja, niemand vertelt precies waarom ze dat wel of niet doet. Je gaat ook niet zeggen dat je het voor het geld doet". Ondertussen is zij met 7 bedden wel voor 400 mensen per jaar gastvrouw. Met heerlijk roggebrood, een vers eitje van de kip uit de achtertuin, en de mogelijkheid een bad te nemen (1 euro extra). Door haar gewezen op het bestaan van het Fietserpad, een niet bewegwijzerd alternatief voor het wandelpieterpad.

Winsum in de ochtend
Met een lunchpakketje mee in de rugzak gaan Wen en ik de ochtendschemer in. Schapen, koeien en paarden in vlak grasland. Geen rechte sloten, maar meanderende voormalige zeerivieren. Zien er uit als kromme slootjes. Vandaag lopen we weer alleen verharde wegen. Er staat met enige regelmaat een mand, doos of krat met "iets" te koop voor voorbijgangers. Leuk is dat!


Op zaterdagochtend bestaat het lokale verkeer  hier uit auto's met paardentrailers en een enkele race-fietser. Bij Garnwerd gaan we even met de ophaalbrug het dorp. Alsof je terug gaat in de tijd met een oude herberg, een molen en naar men zegt het smalste straatje van Nederland.

Garnwerd

Verder langs het Reitdiep op een wandel/fietspad. We sturen een sms naar A., om haar sterkte te wensen bij de begrafenis van haar moeder. Dat geeft ons ook gespreksstof. Een zeilboot manoeuvreert door een smalle sluis. Het is stil hier. Er zit zelfs geen vogeltje op de hoogspanningskabel.

Reitdiep

In de buurt van Oostum lopen we rond het oude kerkje en bekijken de grafstenen.

Oostum


Het lunchpakketje eten we (na goedkeuring) bij een picknicktafel bij The Farmhouse bij Wierumerschouw. We vangen flarden van een gesprek op van twee jongens die het Pieterpad van Zuid naar Noord lopen. Ze filosoferen over de definitie van geluk. In elk geval hoort dit ook bij geluk: een kopje koffie bij  een picknicktafel  in de natuur met Wen met de wandelschoenen aan met zicht op een rivier, een sluis, bomen en oude boerderij. Wel blijven opletten, Cécile, want voor je het weet loop je 300 meter de verkeerde kant op. Er staat toch duidelijk rechtsaf na de brug in de routebeschrijving!


Doorstappen tot over het Starkenborghkanaal (hij was burgemeester van Groningen en Commissaris van de Koningin van 1917-1925 leer ik uit het boekje). Nu zijn we aan de grens van de stad Groningen. Het is een parkachtige (hete!) route achter het universiteitscomplex. Twee van de 23.000 Groningse studenten lopen hand in hand een etappe van het Pieterpad. zij met goede wandelstappers en een rugzak. Hij op hak-laarzen. Hij is vast erg verliefd dat hij om haar gaat wandelen.
Langs de Vensterschool in Vogelaarwijk de Paddepoel.

Noorderpark Groningen

In het Noorderpark veel oranje T-shirts van een studentenuitwisselingsprogramma. Er is introductieweek, gezellig! Wel even wat anders na twee dagen stilte. Omdat het nog maar half drie is, lopen we door naar het Groninger Museum. Dit heb ik nog nooit eerder bezocht, schaam schaam. Ik had al stiekum gehoopt dat het zou lukken, en de museumkaart zit daarom in de heuptas. Genoten van foto's van Chi Peng. En van het gebouw zelf, met de mozaieken en de diepwarme kleuren van de muren.

Groninger Museum

Op de markt krijgen we een zwaar, heerlijk pitjesbrood in de handen geduwd. De bakker moet zijn waren kwijt aan het eind van de middag. Na een terrasje (nee, toch niet bij de country-dance-demonstratie) lopen we richting Nieuwe Kijk in 't Jatstraat in de Hortuswijk. Even twee ansichtkaarten gekocht voor Wens moeder en mijn vader.

Bij de B&B doet een tweede alt van het Nederlands Concertkoor open. O, nee ze is het niet. Het pand is een voormalig winkelpand. Op zolder is de gastenkamer. Ook deze is met zorg ingericht. Er ligt een artikel over de moeders van het Pieterpad, een map met restaurantjes in de buurt, koffie en thee, een appeltjesgroene en turqouise handdoekenset en een electronische muggenverdrijver.  Ook hier nemen we een verfrissende douche. We kiezen voor de favoriet uit de map: een Indiaas restaurantje De kleine Moghul. Heerlijke hapjes gegeten. We blijven maar genieten.

En dat gaat nog even door. Want - dankzij wat gegoogle een paar dagen terug- belanden we bij een openluchtbiscoop. Daar zitten we op een paars en een rood matje, met een deken over de blote voeten tegen de muggen. Tussen 400 (?) studenten te genieten van dit initiatief van poppodium Vera.





Voorstelling van vanavond is 'The four lions', een komedie over zelfmoordterrorisme. Niet na te vertellen hoe klunzig deze vier moslimstrijders zijn in hun jihad-strijd. Een schaap en Bin Laden zijn dodelijk slachtoffer van hun geklungel, en uiteindelijk zij zelf ook in struisvogelpak en berentenue. Ik zei al: niet na te vertellen.

Pieterburen- Winsum (11 km)

Gelopen met Wendeline op 2 september 2011

Weken voorpret en nu is het zover: drie dagen achter elkaar aan de wandel om de drie etappes in de provincie Groningen af te leggen. Natuurlijk met Wen, want waar hebben we al niet samen gewandeld? Zuid-Engeland, Zuid-Limburg, de Ardennen, talloze NS-wandelingen. En dan alle onvergetelijke trajecten tijdens interrail op loeihete locaties met rugzak en tent op de rug. Dat pakken we dit lange weekend anders aan. Minimale bagage mee: schone onderbroeken en T-shirts, het restje tandpasta en een tandenborstel en nog zo wat nuttigheden. Onder handbereik in de heuptas de Pieterpadgids en de zonnebril. Want hoe is het mogelijk? Na een koude natte zomer, lijkt het eerste weekend van september zeer zonnig te worden.

Start in Pieterburen
Na vijf uur OV - vanaf Zwolle samen- staan we aan de start.

Ok, we zijn niet origineel. We zien de wegwijzer naar alle windstreken met plaatsnamen met 'Pieter', die op elke weblog van Pieterpadwandelaars staat afgebeeld.

Maar ach, vandaag zijn er slechts twee andere wandelaars die 100 meter voor ons het pad zijn gestart. We gaan natuurlijk niet achter anderen aanlopen, dus pakken we de eerst afslag naar de Zeehondencreche. Dat is toch wel erg op de route, en ik weet niet of ik voorlopig weer in Pieterburen zal komen. Of het moet zijn om me te wagen aan Wadlopen. In het dorp Pieterburen liggen de laarzen en zwarte gympen uitnodigend in de souvenirwinkels.
Zeehonden creche Pieterburen


Rinus en Guus en nog zo'n veertig andere zeehonden zijn hier in goede handen. Dat zien we al snel. Wij gaan Groningen verkennen. Rechte wegen, oude grote NH-kerken. Over een enkel boerenerf (help, een hond). Wat een ruimte hier. Eindeloze vergezichten. Hoewel we heel de dag op asfalt lopen, is de natuurervaring  toch erg groot. Juist door die openheid.





Vlak voor Winsum worden we ingehaald door een Pieterpadwandelaar. We raken aan de praat. Zeggen we u of jij? We nemen ons voor voortaan elke wandelaar te tutoyeren. Henk (althans zo noemen wij hem achteraf) heeft weinig wandelervaring, maar heeft wel onlangs het rondje Goerre Overflakkee gedaan (110 km...).

Via achtertuintjes en steegjes komen we in Winsum. Wat een lief gezellig dorp. De VVV is nog open. Kano-ers, fietsers en wandelend winkelpubliek (campinggasten en locals) bevolken het centrum, elkaar vriendelijk groetend. De bibliotheek zit in een grote oude openbare basisschool. Een bruidspaar in witte auto maakt het vriendelijke plaatje helemaal af. De vrijdagse viskraam geeft zijn geuren af aan het volle terras van De Gouden Karper. Zonverbrand en tevreden genieten we er van onze eerste afgelegde etappe. Na een frisse drank nemen we alvast anderhalf kilometer van etappe 2, omdat dat gunstig uitkomt voor ons B&B adres. Dit is het eerste onverharde gedeelte: klimmend over een hek met brandnetels, langs schapen en (ze blijven gelukkig op afstand) koeien.

De B&B is in een woonwijk bij een zeer vriendelijke dame op leeftijd. We nemen een douche en drinkbouillon, smeren de spieren in met perskindol (nog over van de Vierdaagse) en.. gaan de fiets op! Superservice van deze B&B. In Winsum fietsen we wat rond en dan kunnen we zo waar nog buiten eten! Wederom op het terras van de Gouden Karper, met ondergaande zon in een vlak landschap.